ایران و دیپلماسی فعال با روسیه و چین؛ واقعیتِ ماجرا چیست؟

«افزایش رایزنی ها و تعاملات ایران با چین و روسیه آن هم در بحبوحه برگزاری مذاکرات اتمی غیرمستقیم ایران و آمریکا، معطوف به ارسال این پیام مهم به طرف آمریکایی است که ایران روابط خارجی خود را معطل مذاکرات با واشینگتن نکرده و همانطور که رهبر معظم انقلاب اخیرا فرموده اند، این مذاکرات تنها بخشی از فعالیت های وزارت امور خارجه ایران را تشکیل می دهد.»
ایران و دیپلماسی فعال با روسیه و چین؛ واقعیتِ ماجرا چیست؟

به گزارش پارسینه؛ "سید عباس عراقچی" وزیر امور خارجه ایران به تازگی در سفری که قبل از آغاز دور دوم مذاکرات اتمی ایران و آمریکا در رُم ایتالیا انجام گرفت، عازم مسکو پایتخت روسیه شد و با مقام های ارشد این کشور دیدار و گفتگو کرد. عراقچی در این سفر پیام مکتوب رهبر معظم انقلاب اسلامی را نیز به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه تسلیم کرد.

در عین حال، وزیر امور خارجه کشورمان در موضع گیری گفته که هفته آینده نیز عازم چین خواهد شد و با مقام‌های ارشد چینی دیدار و گفتگو خواهد داشت. تشدید رایزنی های ایران با قدرت های شرقی جهان، توجهات زیادی را به خود جلب کرده و عده ای به طور خاص این سوال را مطرح می سازند که واقعیت ماجرا چیست و پیام‌های این مساله چه هستند؟ به نظر می رسد در این رابطه توجه به 3 موضوع بسیار مهم است.

دیگران چه می خوانند:

اول اینکه افزایش رایزنی ها و تعاملات ایران با چین و روسیه آن هم در بحبوحه برگزاری مذاکرات اتمی غیرمستقیم ایران و آمریکا، معطوف به ارسال این پیام مهم به طرف آمریکایی است که ایران روابط خارجی خود را معطل مذاکرات با واشینگتن نکرده و همانطور که رهبر معظم انقلاب اخیرا فرمودند، این مذاکرات تنها بخشی از فعالیت‌های وزارت امور خارجه ایران را تشکیل می دهد. تردیدی نیست که تقویت رایزنی های بین المللی ایران مخصوصا با بلوک قدرت های شرقی که رقیب جهان غرب هستند، می تواند کارت های بازی ایران در قالب مذاکرات اتمی با آمریکا را به نحو قابل توجهی تقویت کند.

نکته دوم اینکه ایران هم با چین و هم روسیه، توافقنامه مشارکت راهبردی امضا کرده و تهران بنا دارد تا روابط خود با مسکو و پکن را به سطح راهبردی ارتقا دهد. از این رو، ایران مخصوصا در برهه حساس فعلی که شاهد افزایش تهدیدات ترامپ و ترامپیست ها علیه کشورمان هستیم، سعی دارد تا با تقویت پیوندها با روسیه و چین و استفاده از ظرفیت های توافق مشارکت راهبردی با این دو قدرت، تا حد زیادی فشارهای آمریکا و غرب علیه خودش را خنثی کند.

از این رو، به نظر می رسد که همانطور که پیشتر نیز سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران گفته، بخش قابل ملاحظه ای از رایزنی های وی در مسکو و پکن، معطوف به تقویت همه جانبه همکاریها با روسیه و چین در ابعاد مختلف با محوریت نقشه راهی باشد که توافق مشارکت راهبردی ایران با دو کشور مذکور ترسیم کرده است. موضوعی که بدون تردید برای ایران دستاوردساز است.

و در نهایت سوم اینکه روند تحولات خاورمیانه نیز مملو از بی‌ثباتی و تنش است. حال در این فضا، ایران منطقی می بینید که از طریق تقویت رایزنی‌ها با بلوک قدرت های شرقی در کنار اقدامات مستقل خود در رابطه با منطقه خاورمیانه، تا جای ممکن اهرم های قدرت خودش را تقویت و به نحوی هوشمندانه به تقابل با طیف رقبا و دشمنان خود بپردازد. به طور خاص ایران در رابطه با مساله سوریه، می تواند در مورد طیفی از موضوعات رایزنی و تعامل داشته باشد تا توازن در صحنه میدانی سوریه با توجه به تحولات جدید این کشور برقرار شود.

در عین حال، از کانال چین، تهران می تواند در رابطه با کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و البته شمال آفریقا، فضای بازی معنادار و قابل توجهی را ایجاد کند و از این رهگذر، طیف رقبا و دشمنان خود را در زمین بازی که مطلوب چین نیز است و در حقیقت منافع مشترک تهران-پکن محسوب می شود، به چالش بکشد. آنچه واضح است این نکته می باشد که سیاست خارجی ایران فعالانه باید برای کشورمان در شرایط حساس فعلی فرصت‌سازی داشته باشد و هزینه های سیاست خارجی ایران را کاهش دهد.

البته اینکه ایران بدون توجه به تهدیدات دولت ترامپ نسبت به توسعه پیوندهای خود اقدام می کند و جهان این را می‌بیند، یک چالش بزرگ برای اعتبار ادعایی ترامپیست ها و دولت آمریکا نیز است.

ایران و دیپلماسی فعال با روسیه و چین؛ واقعیتِ ماجرا چیست؟

اخبار وبگردی:

آیا این خبر مفید بود؟