به گزارش پارسینه به نقل از the mindcircle،اهرام لهستان یا «اهرام کویاوی» مجموعهای از آرامگاههای عظیمسنگی هستند که در منطقه ویتژخووویتسه در لهستان کشف شدهاند. این سازهها که قدمتشان به حدود 4000 سال پیش از میلاد میرسد، احتمالاً متعلق به جامعه فرهنگی «قیفیشکل» (Funnelbeaker) هستند؛ مردمانی که بین هزاره پنجم تا سوم پیش از میلاد در این سرزمین زندگی میکردند. شکل این بناها مثلثی کشیده بوده و با بلوکهای بزرگ سنگی احاطه میشدند. عرض پایه آنها بین 6 تا 15 متر و طولشان تا 150 متر میرسید. ارتفاع سازهها نیز حدود 3 متر بوده و معمولاً یک تدفینِ فردیِ متعلق به طبقه نخبگان در زیر تپههای خاکی آنها یافت میشد.
با وجود اینکه این آرامگاهها از نیمه دوم قرن نوزدهم مورد مطالعه قرار گرفتهاند، محل سکونت سازندگانشان همچنان یک معما بود. منطقهای که این سازهها در آن قرار دارند بهدلیل پوشش جنگلی قدیمی، بررسی را دشوار میکرد. باستانشناسان برای کشف خانههای منفرد و شبکههای بزرگتر سکونتی، از مجموعهای از روشهای غیرتهاجمی مانند پهپاد و بررسیهای هوایی، مطالعات ژئوشیمیایی و ژئوفیزیکی استفاده کردند.
دکتر پیوتر پاپیرنیک از موزه باستانشناسی و مردمنگاری لودز به «نائوکی و پولسکه» گفت:
«ما در مجموع 160 کیلومتر مربع از اطراف آرامگاهها را بررسی کردیم. بیش از 150 سکونتگاه مربوط به دوره ساخت این سازههای عظیم را کشف کردیم. این یافتهها به ما اجازه داد با قطعیت محل زندگی مردم را در زمان ساخت این آرامگاههای مگالیتیک مشخص کنیم. روستاها کوچک بودند – حداکثر 10 خانواده در هر روستا زندگی میکردند و مساحت آنها بین 1 تا 1.5 هکتار بود.»
کاوشهای محدود، استخوانهای بسیاری از گاو، خوک، گوسفند و بز را آشکار کرده که نشان میدهد ساکنان این سکونتگاهها بیشتر بر دامداری تمرکز داشتند تا کشاورزی.
هرچند کشف محل سکونت سازندگان یکی از معماها را حل کرده، اما هنوز مشخص نیست مردم عادی آن زمان در کجا دفن میشدند. پاپیرنیک میگوید:
«نخبگان در آرامگاههای عظیم دفن میشدند، اما ما هیچ گورستان بزرگ و عمومی در این منطقه نمیشناسیم. دهها هزار نفر، نسلهای متعدد، باید جایی دفن شده باشند. هدف بعدی ما یافتن محل دفن آنهاست.»
.gif)
.gif)
0 دیدگاه