به گزارش پارسینه به نقل از businessinsider.com،ارتشهای ناتو به دنبال راههایی ارزانتر برای مقابله با پهپادهای متخاصم هستند تا مجبور نباشند برای نابودی آنها از موشکهایی بسیار گرانتر استفاده کنند. بهنظر میرسد پاسخ این مسئله در اوکراین پیدا شده است.
نیروهای اوکراینی هر روز از پهپادهای رهگیر تولید داخل برای سرنگونی پهپادهای مرگبار روسیه استفاده میکنند و واحدهای مختلف مرتباً ویدئوهایی از تعقیبوگریزهای هوایی با سرعت بالا منتشر میکنند.
این پهپادهای رهگیر قابلیت تولید انبوه دارند؛ موضوعی حیاتی برای اوکراین، زیرا حملات روبهافزایش روسیه—که گاهی شامل صدها پهپاد و موشک در یک شب میشود—فشار سنگینی بر شبکه پدافند هوایی بهشدت تحتفشار این کشور وارد کرده است.
ناتو نیز به این موضوع توجه نشان داده و مقامات این سازمان پهپادهای رهگیر را نهتنها راهکاری ارزان برای پر کردن شکاف دفاعی در برابر پهپادهای تهاجمی کمهزینه، بلکه نشانهای از مسیر آینده جنگها میدانند. برخی کشورهای عضو در حال توسعه این سیستمها هستند و برخی دیگر برای خرید انبوه آنها عجله دارند.
ژنرال بریتانیایی کریس جنت، معاون ستاد تحول و یکپارچهسازی فرماندهی زمینی ناتو، در یک رزمایش اخیر در لهستان گفت: «فناوری با سرعتی بسیار زیاد در حال پیشرفت است. این یک مسابقه برای عقب نماندن است.»

ظهور پهپادهای رهگیر
پهپادهای رهگیر امسال به یکی از اولویتهای سرمایهگذاری دفاعی اوکراین تبدیل شدند؛ زیرا این کشور به دنبال راههایی است تا بدون مصرف کامل ذخایر موشکهای پدافند هوایی یا هزینههای سنگین، از تولید فزاینده پهپادهای روسی و حملات شبانه مداوم پیشی بگیرد.
صنعت دفاعی اوکراین روزانه صدها پهپاد رهگیر تولید میکند؛ برخی از آنها تنها 2500 دلار قیمت دارند—بسیار کمتر از پهپادهای انتحاری روسیه که حداقل 35 هزار دلار ارزش دارند. این پهپادها میتوانند کلاهکهای کوچک حمل کنند و برای برخورد مستقیم با هدف در هوا یا انفجار در نزدیکی آن طراحی شدهاند.
این پهپادها گزینههای دفاع هوایی اوکراین را بهطور چشمگیری افزایش دادهاند. آنها میتوانند اهداف بلندپروازتر و سریعتر را هدف قرار دهند؛ اهدافی که پیشتر تنها با تیربارهای نصبشده روی خودروها قابل مقابله بودند. همچنین به اوکراین اجازه میدهند موشکهای پدافندی ارزشمند خود را برای تهدیدات بزرگتر ذخیره کند.
با مشاهده کارایی بالای این پهپادها، ناتو اکنون در تلاش است تا نمونههای خود را توسعه داده و وارد خدمت کند. این روند پس از آن سرعت گرفت که پهپادهای روسی در سپتامبر وارد حریم هوایی لهستان و رومانی شدند و نیروهای غربی را مجبور به اعزام جنگنده کردند.
این رخنهها—و واکنش فوری ناتو—این پرسش را ایجاد کرد که آیا اعزام جنگندههای مجهز به موشکهای گرانقیمت برای مقابله با پهپادهای ارزان، راهکاری پایدار است یا خیر.
خرید سامانههای جدید توسط کشورهای ناتو
در حالی که ناتو همچنان گشتهای هوایی انجام میدهد، لهستان و رومانی سامانه آمریکایی «مِروپس» را خریداری و مستقر کردهاند؛ سامانهای که شامل پهپاد رهگیری است و تاکنون بیش از 1900 هدف روسی را برای اوکراین سرنگون کرده است.
در اواخر نوامبر، خبرنگاران بیزنس اینسایدر شاهد تمرین نیروهای لهستانی، رومانیایی و آمریکایی با این سامانه بودند. مقامات نظامی از موفقیت آن در میدان نبرد و تواناییاش برای ایجاد یک دفاع هوایی ارزان برای جناح شرقی ناتو تمجید کردند. (قیمت هر پهپاد رهگیر 15 هزار دلار است—هنوز بسیار کمتر از ارزش تهدیدات احتمالی.)
ژنرال آمریکایی کرتیس کینگ، فرمانده دفاع هوایی و موشکی ارتش آمریکا، در این رزمایش گفت ناتو باید «از آنچه اوکراین اکنون با آن میجنگد، درس بگیرد.»
او افزود که علاوه بر لهستان، رومانی و آمریکا، سایر اعضای ناتو نیز در حال آزمایش سیستمهای مشابه هستند تا این فناوری را در سراسر ائتلاف بهکار گیرند.
کشورهای غربی نیز در زمینه این فناوری با اوکراین همکاری میکنند. برای مثال، بریتانیا در سپتامبر اعلام کرد که قصد دارد هزاران پهپاد رهگیر طراحیشده توسط اوکراین را برای کییف تولید انبوه کند. آمریکا نیز در حال ساخت این سلاحها با همکاری اوکراین است.
ژنرال کینگ گفت افزایش تولید پهپادهای رهگیر توسط شرکتهای غربی، هزینه آنها را برای کشورهای ناتو کاهش خواهد داد.
او تأکید کرد که ارزش این فناوری روشن است: استفاده از پهپادهای رهگیر به کشورهای ناتو اجازه میدهد سامانههای پدافندی پیشرفته مانند پاتریوت یا موشکهای هوابههوا را برای تهدیدات بزرگتر—مانند موشکهای کروز و بالستیک—نگه دارند، نه برای پهپادهای انتحاری ارزان.
چرخه توسعه سریع
پهپادهای رهگیر یکی از نوآوریهای جدید جنگ اوکراین هستند؛ جایی که اوکراین و روسیه برای کسب برتری تکنولوژیک رقابت میکنند و هر قابلیت جدید، طرف مقابل را مجبور به ساخت پادراهکار میکند.
مقامات غربی در رزمایش مِروپس گفتند که شاهد رقابت دو طرف در چرخههای سریع نوآوری تسلیحاتی هستند—چرخههایی که نیازمند خرید سریعتر تجهیزات است، پیش از آنکه فناوری جدید منسوخ شود.
بارت هولانتس، کارگزار نوآوری ناتو، گفت: «چرخه عمر فناوری بهشدت کوتاه شده است. این روند جدیدی نیست، اما در میدان نبرد اوکراین کاملاً مشهود است.»
او توضیح داد: «هر شش هفته تا سه ماه، نسخه جدیدی از یک فناوری وارد خط مقدم میشود—فناوریای که باید در برابر آن دفاع کنید یا برایش پادراهکار بسازید.»
با این سرعت، ناتو به شرکتهای دفاعی غربی و اوکراینی روی آورده تا راهکارهایی برای مقابله با بزرگترین تهدیدات جنگ ارائه دهند و این شرکتها فرصت یافتهاند سیستمهای خود را بهعنوان تجهیزات آماده نبرد معرفی و آزمایش کنند.
اوایل امسال، ناتو یک «چالش نوآوری» برگزار کرد که در آن شرکتها راهکارهایی برای مقابله با بمبهای گلاید روسی و پهپادهای انتحاری ارائه دادند. دو شرکت—یکی فرانسوی و دیگری آلمانی—به ترتیب رتبه اول و دوم را برای راهکارهای مبتنی بر پهپاد رهگیر کسب کردند.
فرمانده فرانسوی پیر دلوم، هماهنگکننده پروژه در فرماندهی تحول ناتو، گفت ائتلاف باید آماده باشد، زیرا ممکن است هر لحظه وارد جنگ شود.
او تأکید کرد که کلید کار، تولید انبوه دفاع هوایی ارزان است تا ناتو مجبور نباشد برای مقابله با تهدیدات کمهزینه، هزینههای گزاف صرف کند. در جنگهای آینده، این تهدیدات ممکن است بسیار گسترده باشند و ائتلاف نمیتواند برای مقابله با آنها موشکهای گرانقیمت مصرف کند. پایداری یعنی اینکه هر دلار باید حسابشده خرج شود.
.gif)
.gif)







0 دیدگاه