شیائومی ۱۷ اولترا با حلقه زوم مکانیکی و دوربین ۲۰۰ مگاپیکسلی، استانداردهای جدیدی تعیین کرد+تصاویر

به گزارش پارسینه به نقل از engadget،این گوشی همچنین دارای سنسور 1 اینچی، دوربین تله‌فوتوی 200 مگاپیکسلی و نمایشگر 3500 نیتی است.  

شیائومی به‌تازگی پرچم‌دار جدید خود Xiaomi 17 Ultra by Leica را معرفی کرده؛ گوشی‌ای که احتمالاً باعث می‌شود از دوربین موبایل فعلی‌تان ناامید شوید. همان‌طور که انتظار می‌رود، این دستگاه یک هیولای سخت‌افزاری است: دوربین اصلی 50 مگاپیکسلی f/1.67 با سنسور 1 اینچی و دوربین پریسکوپی 200 مگاپیکسلی با سنسور 1/1.4 اینچی. اما جذاب‌ترین ویژگی آن یک قابلیت مکانیکی تازه است: حلقه زوم دستی که با چرخاندن آن، دوربین به‌صورت خودکار فعال می‌شود.

هر دو نسخه معمولی و لایکا از چیپست Snapdragon 8 Elite Gen 5 با حداکثر 16 گیگابایت رم LPDDR5X و 1 ترابایت حافظه UFS 4.1 استفاده می‌کنند. نمایشگر 6.9 اینچی AMOLED با نرخ 120 هرتز و روشنایی 3500 نیت، دوربین فوق‌عریض 50 مگاپیکسلی، سلفی 50 مگاپیکسلی و باتری 6800 میلی‌آمپرساعتی با شارژ 90 وات سیمی و 50 وات بی‌سیم از دیگر مشخصات آن هستند.

نسخه لایکا چند ویژگی خاص دارد: طراحی دو رنگ، نقطه قرمز معروف لایکا، لبه‌های بافت‌دار و شبیه‌سازی‌های فیلم مانند Monopan 50. حلقه زوم نیز می‌تواند برای تنظیماتی مثل جبران نوردهی یا فوکوس دستی برنامه‌ریزی شود. این نسخه همچنین نسبت تصویر 3:2 «Leica Moments»، تراشه رمزگذاری ویژه و اتصال دوماهواره‌ای دارد. جعبه نسخه لایکا شامل درپوش لنز، بند، قاب مغناطیسی و دستمال مخصوص است.

اما نکته مهم قیمت است. برخلاف بسیاری از گوشی‌های چینی، قیمت این مدل‌ها پایین نیست: نسخه لایکا از 7999 یوان (1140 دلار) و نسخه معمولی از 6999 یوان (995 دلار) شروع می‌شود—در حد پرچم‌داران Pixel 10 و Galaxy 25.

بررسی OnePlus 15R

همانند OnePlus 15، مدل 15R نیز شبیه OnePlus 13s و 13T است؛ گوشی‌های 6.32 اینچی که بهار امسال در هند و چین عرضه شدند. طراحی OP15 را «کسل‌کننده و شبیه آیفون 16 پرو» توصیف کرده بودم و 15R هم نظر مرا تغییر نمی‌دهد. با یک دوربین کمتر، ظاهر آن تفاوت زیادی با آیفون 12 قدیمی من ندارد.

با این حال، رنگ Mint Breeze در 15R را بیشتر دوست دارم (رنگ مشکی هم موجود است). طرفداران رنگ‌های نعنایی احتمالاً از این انتخاب خوشحال می‌شوند. همچنین مقاومت دستگاه در برابر آب و گردوغبار بهبود یافته و مانند OP15 دارای گواهی IP69K است؛ یعنی در برابر پاشش آب داغ تحت فشار مقاوم است. مانند OP15، کلید قدیمی Alert Slider حذف شده و جای خود را به Plus Key داده که مشابه دکمه Action آیفون عمل می‌کند.

نمایشگر 15R کمی بزرگ‌تر است: 6.83 اینچ. هر دو گوشی بزرگ‌اند و این موضوع کاملاً سلیقه‌ای است. نمایشگر 15R در بازی‌ها تا 165 هرتز رفرش می‌شود و روشنایی هر دو گوشی به 1800 نیت می‌رسد. تنها تفاوت قابل‌توجه این است که نمایشگر OP15 کمی گرم‌تر به‌نظر می‌رسد.

حسگر اثر انگشت نیز ارتقا یافته و اکنون اولتراسونیک است؛ سریع، دقیق و در جای مناسبی قرار گرفته.

عملکرد و باتری

OnePlus 15R اولین گوشی آمریکای شمالی با چیپست Snapdragon 8 Gen 5 است—نسخه‌ای ضعیف‌تر از Snapdragon 8 Gen 5 Elite در OP15. در بنچمارک‌ها اختلاف زیاد است:  

- OP15: امتیاز تک‌هسته‌ای 3773 و چند‌هسته‌ای 11293  

- 15R: امتیاز تک‌هسته‌ای 2857 و چند‌هسته‌ای 9512  

اما در استفاده واقعی، این اختلاف چندان محسوس نیست. برای اکثر بازی‌ها و برنامه‌ها، قدرت پردازشی کافی وجود دارد.

15R دارای 12 گیگابایت رم LPDDR5X و 256 گیگابایت حافظه UFS 4.1 است—همانند مدل پایه OP15. باتری نیز کمی بزرگ‌تر است: 7400 میلی‌آمپرساعت در برابر 7300 میلی‌آمپرساعت. هر دو گوشی در تست ویدئویی Engadget حدود 38 ساعت دوام آوردند. شارژر 55 واتی SUPERVOOC نیز گوشی را در کمتر از یک ساعت فول شارژ می‌کند.

دوربین‌ها

برای کاهش قیمت، OnePlus یک دوربین کامل را حذف کرده: دوربین تله‌فوتو. دو دوربین باقی‌مانده همان سنسورهای 50 و 8 مگاپیکسلی سال گذشته هستند. تنها تغییر واقعی، دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی با فوکوس خودکار است.

متأسفانه کیفیت دوربین‌ها چشمگیر نیست. در نور خوب عملکرد قابل‌قبول است، اما در شرایط نوری دشوار، جزئیات سایه‌ها از بین می‌رود و تصاویر گل‌آلود می‌شوند. به‌نظر می‌رسد موتور پردازشی جدید OnePlus (Detail Max Engine) مانع عملکرد سخت‌افزار شده است.

 نرم‌افزار

15R با OxygenOS 16 عرضه می‌شود و چهار سال آپدیت نرم‌افزاری و شش سال وصله امنیتی دریافت می‌کند—کمتر از وعده 7 ساله گوگل و سامسونگ. OxygenOS همچنان سریع، روان و مجهز به قابلیت‌های جدید هوش مصنوعی است.

اینکه گوشی با جدیدترین نسخه OxygenOS عرضه می‌شود یعنی به تمام قابلیت‌های جدید هوش مصنوعی شرکت نیز دسترسی دارید؛ از جمله مرکز Mind Space که می‌توانید اسکرین‌شات‌ها و یادداشت‌ها را در آن ذخیره کنید تا مدل هوش مصنوعی داخل دستگاه آن‌ها را رونویسی و خلاصه‌سازی کند.

جمع‌بندی  

به‌طور خلاصه، **OnePlus 15R گوشی‌ای برای کسانی است که عکس و فیلم اولویتشان نیست. این همان نتیجه‌ای است که درباره OP15 هم گرفته بودم. اگر طرفدار وان‌پلاس هستید، 15R در تمام بخش‌هایی که انتظار دارید این برند عملکرد خوبی داشته باشد—عملکرد پردازشی، عمر باتری و سرعت نمایشگر—درخشان ظاهر می‌شود. با توجه به اینکه دوربین OP15 چندان من را تحت‌تأثیر قرار نداد، حتی 15R را بیشتر از آن مدل توصیه می‌کنم. با 200 دلار کمتر از قیمت پایه OP15، تقریباً تمام نقاط قوت مدل گران‌تر را دریافت می‌کنید.

در مقایسه با گوشی‌های هم‌قیمتش مثل Pixel 10 و Galaxy S25 FE، 15R دستگاه همه‌فن‌حریفی نیست و از نظر کیفیت دوربین نمی‌تواند با آن‌ها رقابت کند، اما در عوض عملکرد بهتر، عمر باتری طولانی‌تر و نمایشگری ارائه می‌دهد که رقبایش توان رسیدن به آن را ندارند.

باور کردنش سخت است، اما گوشی‌های تاشو تقریباً یک دهه است که وجود دارند. البته اولین نمونه‌ای که در سال 2019 دیدم—که حتی قبل از Galaxy Fold سامسونگ بود—یک دستگاه دست‌وپا شکسته و پر از ایراد بود. اما از آن زمان، سازندگان گوشی به‌طور مداوم طراحی‌ها را اصلاح کرده‌اند و امسال بالاخره تقریباً تمام مشکلات اصلی گوشی‌های تاشو حل شده است.

بیایید به Fold اصلی برگردیم. با اینکه حجیم و سنگین بود، نمایشگر بیرونی کوچکی داشت و لولایی که اجازه می‌داد گردوغبار وارد شود (احتمالاً همان چیزی که باعث خراب شدن دستگاه بررسی‌شده توسط The Verge شد)، اما همچنان بسیار امیدوارکننده بود. یک مولتی‌تسکر واقعی—گوشی‌ای که در یک لحظه به یک تبلت کوچک تبدیل می‌شد. چه چیزی از این بهتر؟

بعد از آن، سامسونگ با اضافه کردن مقاومت در برابر آب و پشتیبانی از قلم S Pen در Z Fold 3، و سپس حذف فاصله بین دو نیمه در Z Fold 5، نسل‌های بعدی را ارتقا داد. با افزایش رقابت از سوی وان‌پلاس، گوگل و برندهای چینی مثل اوپو و شیائومی، شاهد پیشرفت‌های طراحی و نرم‌افزاری در کل این دسته بودیم.

در سال 2025، دو گوشی به‌طور ویژه جهش بزرگی برای گوشی‌های تاشو ایجاد کردند. گوگل توانست Pixel 10 Pro Fold را با استاندارد IP68 برای مقاومت در برابر گردوغبار و آب عرضه کند—برای اولین بار، محافظت کامل در برابر هر دو عامل در یک گوشی تاشو. شاید برای کاربران گوشی‌های معمولی این موضوع مهم به‌نظر نرسد، اما برای دستگاه‌هایی با لولاهای پیچیده که نمی‌خواهید هیچ ذره‌ای واردشان شود، این یک پیشرفت عظیم و بهبود جدی در کاربری است.

در همین حال، سامسونگ با Galaxy Z Fold 7 شاید حتی دستاورد بزرگ‌تری داشت: ساخت یک گوشی تاشو که تقریباً هم‌اندازه و هم‌وزن یک گوشی معمولی شیشه‌ای است—آن هم با نمایشگر داخلی عظیم 8 اینچی. در واقع، اگر Z Fold 7 را با پرچم‌دار دیگر سامسونگ یعنی S25 Ultra مقایسه کنید، فولد کمی سبک‌تر است (7.58 اونس در برابر 7.69 اونس) و تقریباً به همان اندازه باریک (8.9 میلی‌متر در برابر 8.2 میلی‌متر). این موضوع بسیار مهم است، چون یکی از بزرگ‌ترین مشکلات نسل‌های قبلی تاشوها وزن و ضخامت زیادشان بود—تا حدی که گاهی مجبور بودم کمربند ببندم تا شلوارم هنگام حمل گوشی پایین نیاید.

متأسفانه هنوز هیچ سازنده‌ای هر دو پیشرفت بزرگ—مقاومت کامل IP68 و وزن/ضخامت مشابه گوشی‌های معمولی—را در یک دستگاه واحد ترکیب نکرده است. اما این پیشرفت‌ها همچنان بسیار مهم‌اند و با روند فعلی، بعید است مدت زیادی طول بکشد تا چنین گوشی‌ای عرضه شود.

اما درباره چین‌خوردگی نمایشگر چه؟ بله، حتی بهترین گوشی‌های تاشوی امروزی هم هنوز یک فرورفتگی کوچک در محل تا شدن دارند. اما واقعیت این است که این موضوع مشکل جدی‌ای نیست.

البته، خوب می‌شد اگر چین‌خوردگی وجود نداشت، اما عصبانی شدن از آن شبیه ناراحت شدن از یک خودروی کروکی است که به‌خاطر سقف جمع‌شونده‌اش کمی فاصله اضافی بین پنل‌ها دارد. چین‌خوردگی هنگام نگاه مستقیم تقریباً نامرئی است (که در بیشتر مواقع همین‌طور به صفحه نگاه می‌کنید) و در عمل، کاربران خیلی کم وسط نمایشگر را لمس می‌کنند—به‌خصوص روی صفحه‌ای به اندازه یک تبلت کوچک.

در مقایسه با گوشی‌های هم‌قیمتش مثل Pixel 10 و Galaxy S25 FE، 15R دستگاه همه‌فن‌حریفی نیست و از نظر کیفیت دوربین نمی‌تواند با آن‌ها رقابت کند، اما در عوض عملکرد بسیار بهتر، عمر باتری طولانی‌تر و نمایشگری ارائه می‌دهد که رقبایش توان رسیدن به آن را ندارند.

باور کردنش سخت است، اما گوشی‌های تاشو تقریباً یک دهه است که وجود دارند. البته اولین نمونه‌ای که در سال 2019 دیدم—که حتی قبل از Galaxy Fold سامسونگ بود—یک دستگاه دست‌وپا شکسته و پر از ایراد بود. اما از آن زمان، سازندگان گوشی به‌طور مداوم طراحی‌ها را اصلاح کرده‌اند و امسال بالاخره تقریباً تمام مشکلات اصلی گوشی‌های تاشو حل شده… به‌جز یک مورد: قیمت

بیایید به Fold اصلی برگردیم. با اینکه حجیم و سنگین بود، نمایشگر بیرونی کوچکی داشت و لولایی که اجازه می‌داد گردوغبار وارد شود (احتمالاً همان چیزی که باعث خراب شدن دستگاه بررسی‌شده توسط The Verge شد)، اما همچنان بسیار امیدوارکننده بود. یک مولتی‌تسکر واقعی—گوشی‌ای که در یک لحظه به یک تبلت کوچک تبدیل می‌شد. چه چیزی از این بهتر؟

بعد از آن، سامسونگ با اضافه کردن مقاومت در برابر آب و پشتیبانی از قلم S Pen در Z Fold 3، و سپس حذف فاصله بین دو نیمه در Z Fold 5، نسل‌های بعدی را ارتقا داد. با افزایش رقابت از سوی وان‌پلاس، گوگل و برندهای چینی مثل اوپو و شیائومی، شاهد پیشرفت‌های طراحی و نرم‌افزاری در کل این دسته بودیم.

در سال 2025، دو گوشی به‌طور ویژه جهش بزرگی برای گوشی‌های تاشو ایجاد کردند. گوگل توانست Pixel 10 Pro Fold را با استاندارد IP68 برای مقاومت در برابر گردوغبار و آب عرضه کند—برای اولین بار، محافظت کامل در برابر هر دو عامل در یک گوشی تاشو. شاید برای کاربران گوشی‌های معمولی این موضوع مهم به‌نظر نرسد، اما برای دستگاه‌هایی با لولاهای پیچیده که نمی‌خواهید هیچ ذره‌ای واردشان شود، این یک پیشرفت عظیم و بهبود جدی در کاربری است.

در همین حال، سامسونگ با Galaxy Z Fold 7 شاید حتی دستاورد بزرگ‌تری داشت: ساخت یک گوشی تاشو که تقریباً هم‌اندازه و هم‌وزن یک گوشی معمولی شیشه‌ای است—آن هم با نمایشگر داخلی عظیم 8 اینچی. در واقع، اگر Z Fold 7 را با پرچم‌دار دیگر سامسونگ یعنی S25 Ultra مقایسه کنید، فولد کمی سبک‌تر است (7.58 اونس در برابر 7.69 اونس) و تقریباً به همان اندازه باریک (8.9 میلی‌متر در برابر 8.2 میلی‌متر). این موضوع بسیار مهم است، چون یکی از بزرگ‌ترین مشکلات نسل‌های قبلی تاشوها وزن و ضخامت زیادشان بود—تا حدی که گاهی مجبور بودم کمربند ببندم تا شلوارم هنگام حمل گوشی پایین نیاید.

متأسفانه هنوز هیچ سازنده‌ای هر دو پیشرفت بزرگ—مقاومت کامل IP68 و وزن/ضخامت مشابه گوشی‌های معمولی—را در یک دستگاه واحد ترکیب نکرده است. اما این پیشرفت‌ها همچنان بسیار مهم‌اند و با روند فعلی، بعید است مدت زیادی طول بکشد تا چنین گوشی‌ای عرضه شود.

اما درباره چین‌خوردگی نمایشگر چه؟ بله، حتی بهترین گوشی‌های تاشوی امروزی هم هنوز یک فرورفتگی کوچک در محل تا شدن دارند. اما واقعیت این است که این موضوع مشکل جدی‌ای نیست. البته، خوب می‌شد اگر نبود، اما ناراحت شدن از آن مثل ناراحت شدن از فاصله‌های اضافی بدنه یک خودروی کروکی است. چین‌خوردگی هنگام نگاه مستقیم تقریباً دیده نمی‌شود و کاربران هم معمولاً وسط نمایشگر را لمس نمی‌کنند—به‌خصوص روی صفحه‌ای به اندازه یک تبلت کوچک.