به گزارش پارسینه، کیهان‌شناسان شواهد تازه‌ای یافته‌اند که نشان می‌دهد زمین و کهکشان راه شیری در یک «خلاء کیهانی» کم‌چگالی قرار دارند؛ فضایی که می‌تواند معمای قدیمی سرعت انبساط جهان، موسوم به «تنش هابل» را توضیح دهد.
پژوهشگران دانشگاه پورتسموث و سنت اندروز با بررسی امواج صوتی جهان اولیه، صدای مهبانگ، دریافتند که کهکشان ما احتمالا نزدیک مرکز این خلاء محلی است. به گفته دکتر ایندرانیل بانیک، این وضعیت باعث می‌شود ماده به سوی نواحی بیرونی پرچگال‌تر کشیده شود و در نتیجه، اجسام دورتر با سرعت بیشتری از ما دور شوند؛ پدیده‌ای که به شکل افزایش نرخ انبساط محلی دیده می‌شود.
دانشمندان می‌گویند چگالی این خلاء حدود 20 درصد کمتر از میانگین کیهانی است و همین می‌تواند توضیح دهد چرا کهکشان ما سریع‌تر از بقیه جهان در حال انبساط است.
این تیم برای رسیدن به نتیجه، داده‌های مربوط به «نوسان‌های آکوستیک باریونی» (BAOs) را که در 20 سال گذشته جمع‌آوری شده بود، تحلیل کرده است.
دکتر بانیک افزود: «یافته‌های ما نشان می‌دهد وجود چنین خلائی در جهان حدود 100 میلیون بار محتمل‌تر از نبود آن است؛ نبود چنین خلائی معادل آن است که سکه‌ای سالم 13 بار پیاپی شیر بیاید.»
این نتایج در نشریه علمی اطلاعیه‌های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی منتشر شده است.
.gif)
0 دیدگاه